"นักเขียนออนไลน์" คำนี้ผ่านเข้ามาในสมองหลายครั้งหลายครา ผมเคยคิดหลายครั้งว่าอยากจะเขียนบทความขาย ซึ่งก็ได้แต่คิด แต่ยังไม่ได้ลงมือทำเป็นจริงเป็นจังเสียที ก็ไม่ทราบตัวเองว่าเป็นอะไร ซึ่งเคยสงสัยตัวเองว่า เราจะมีความสามารถเป็นนักเขียนบทความขายได้หรือไม่..
ซึ่งจริง ๆ แล้วผมเคยลองเขียนบทความมาครั้งหนึ่งแล้ว
แต่เมื่อนานมาแล้ว เป็นการทดลองเขียนให้ฟรี
โดยให้คนที่ต้องการบทความส่งหัวข้อมาให้ แล้วผมก็ทำการเขียนตามหัวข้อที่ได้มา
ซึ่งก็สามารถเขียนไปได้เกือบ 100 บทความ
ตอนนั้น ก็สามารถสรุปอะไรบางอย่างได้ว่า
หากหัวข้อที่ได้มาเป็นเรื่องที่เราถนัด มีความรู้ มีความเชี่ยวชาญ ก็จะสามารถเขียนได้อย่างรวดเร็วลื่นไหล
ส่วนหัวข้อไหนที่ยาก และไม่ถนัด ก็จะเขียนได้ช้า
เพราะต้องทำการหาข้อมูล รวบรวมข้อมูลมาอ่านให้เข้าใจและเขียนออกมาเป็นภาษาของเรา
ซึ่งในช่วงนั้นก็สามารถเขียนได้พอสมควร
แต่ก็ได้หยุดการเขียนไปพักใหญ่ ๆ เนื่องด้วยไม่ค่อยมีเวลา (นี่อาจเป็นข้ออ้าง) หรืออาจขี้เกียจไปบ้าง
แต่ความคิดที่อยากจะรับเขียนบทความขาย ให้เป็นเรื่องเป็นราวก็ยังคงอยู่ ยังไม่จางหายไปไหน
เนื่องด้วยผมทำหลายอย่าง ทั้งอาชีพประจำ, ถ่ายภาพขายออนไลน์, และทำเว็บ
จึงทำให้เวลาที่จะเขียนบทความน้อยลงไป
ซึ่งการเขียนบทความนั้น ต้องใช้สมาธิและใช้พลังเป็นอย่างมาก
และอีกอย่างที่สำคัญคือ กลัวว่าเมื่อรับงานเขียนบทความมาแล้วจะเขียนไม่เสร็จตามกำหนดเวลา
ซึ่งจะทำให้ผู้ว่าจ้างเสียเวลาและเสียความรู้สึก จึงยังขอชะลอเอาไว้ก่อน
แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังไม่ทิ้งงานเขียนบทความขายไปซะทีเดียว
ก็พยายามจะหาเวลามาเขียนบทความลงบล็อกแห่งนี้ ให้บ่อย ๆ เพื่อเป็นการอัพเดท และฝึกการเขียนไปด้วย
ซึ่งก็ได้แต่หวังว่า ไฟกองนี้จะยังไม่มอดไหม้จางหายไปเสียก่อน
จะพยายามเติมเชื้อไฟให้ครุกกรุ่นอยู่เสมอ...
ซึ่งจริง ๆ แล้วผมเคยลองเขียนบทความมาครั้งหนึ่งแล้ว
แต่เมื่อนานมาแล้ว เป็นการทดลองเขียนให้ฟรี
โดยให้คนที่ต้องการบทความส่งหัวข้อมาให้ แล้วผมก็ทำการเขียนตามหัวข้อที่ได้มา
ซึ่งก็สามารถเขียนไปได้เกือบ 100 บทความ
ตอนนั้น ก็สามารถสรุปอะไรบางอย่างได้ว่า
หากหัวข้อที่ได้มาเป็นเรื่องที่เราถนัด มีความรู้ มีความเชี่ยวชาญ ก็จะสามารถเขียนได้อย่างรวดเร็วลื่นไหล
ส่วนหัวข้อไหนที่ยาก และไม่ถนัด ก็จะเขียนได้ช้า
เพราะต้องทำการหาข้อมูล รวบรวมข้อมูลมาอ่านให้เข้าใจและเขียนออกมาเป็นภาษาของเรา
ซึ่งในช่วงนั้นก็สามารถเขียนได้พอสมควร
แต่ก็ได้หยุดการเขียนไปพักใหญ่ ๆ เนื่องด้วยไม่ค่อยมีเวลา (นี่อาจเป็นข้ออ้าง) หรืออาจขี้เกียจไปบ้าง
แต่ความคิดที่อยากจะรับเขียนบทความขาย ให้เป็นเรื่องเป็นราวก็ยังคงอยู่ ยังไม่จางหายไปไหน
เนื่องด้วยผมทำหลายอย่าง ทั้งอาชีพประจำ, ถ่ายภาพขายออนไลน์, และทำเว็บ
จึงทำให้เวลาที่จะเขียนบทความน้อยลงไป
ซึ่งการเขียนบทความนั้น ต้องใช้สมาธิและใช้พลังเป็นอย่างมาก
และอีกอย่างที่สำคัญคือ กลัวว่าเมื่อรับงานเขียนบทความมาแล้วจะเขียนไม่เสร็จตามกำหนดเวลา
ซึ่งจะทำให้ผู้ว่าจ้างเสียเวลาและเสียความรู้สึก จึงยังขอชะลอเอาไว้ก่อน
แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังไม่ทิ้งงานเขียนบทความขายไปซะทีเดียว
ก็พยายามจะหาเวลามาเขียนบทความลงบล็อกแห่งนี้ ให้บ่อย ๆ เพื่อเป็นการอัพเดท และฝึกการเขียนไปด้วย
ซึ่งก็ได้แต่หวังว่า ไฟกองนี้จะยังไม่มอดไหม้จางหายไปเสียก่อน
จะพยายามเติมเชื้อไฟให้ครุกกรุ่นอยู่เสมอ...
